Marc Vanhalst doet zijn verhaal over de ARDF Region1 wedstrijden.

Zo van facebook geplukt, Marc zijn (kort) verhaal.

Marc Vanhalst Hi,

Marc Vanhalst We zijn op de terugweg. Jammer maar de Wifi in het hotel heeft mij veel parten gespeeld, quasi onmogelijk om mails te versturen.

Marc Vanhalst Wat is hard? de 2 meter competitie! voor de sprint was het niveauverschil tussen start en de hoogste vos 75 meter. tussen elke niveaulijn is een hoogteverschil van drie meter, op een schaal van 5 meter per mm.. Het steile stuk had een helling van meer dan zestig graden, daar kan je niet op, je moet een omweg maken langs de paden. Ik heb een verkeerde gok gedaan en daardoor een omweg van wel 1 km en terug de helling op. De aankomst was een boulevard van 450 meter door het prachtige park van Kudowa-Zdroj.

Marc Vanhalst De eerste officiële wedstrijddag was het terrein moeilijker dan de sprint, en hopeloos voor de 2 meter lopers, dat zie je als je de uitslag van de M50 bekijkt. De M60 en M70 moesten 80m doen, en ook daar ben ik een vos voorbijgelopen, met een km extra over steile hellingen. Fysiek zeer zware wedstrijd, met reflecties en bijna onhoorbare vossen, zelfs op 80 meter. Maar het ergste moest nog komen. De wedstrijd van de laatste dag was op een terrein met een hoogteverschil van 200 meter, met een hellingsgraad van meer dan 30 graden door modderig terrein. Zo steil dat men het reglement zelfs aangepast heeft: Normaal mogen de deelnemers een reserve ontvanger of batterij achterlaten aan de start, en die ophalen als blijkt dat hun ontvanger niet werkt. Nu was de startcorridor zo steil dat men aannam dat terugkeren niet mogelijk was!!! Het was al snel duidelijk dat de we de helling op moesten, maar toch wil je onderweg peilen, ik had dat beter niet gedaan, want geen enkele peiling wees in de richting van een vos. Om het verhaal kort te maken: ik heb die dag minimum 550 meter hoogteverschil overbrugd, de kleine hellingen niet geteld, en dit in 2u en 8 minuten. De aankomst van beide wedstrijden was op dezelfde plaats, op een richel 100 meter boven de vallei, en na zo een zware wedstrijd was dat dodelijk: tientallen deelnemers moesten aan de meet gaan liggen om te bekomen. Het was enorm uitdagend, maar wij laaglanders hebben geen ervaring met peilen op dergelijk terrein. We zijn allemaal tot het uiterste gegaan, en zullen nog lang kunnen verhalen over deze wedstrijd.

En nog een paar foto’s van de Nederlandse kampioen W60 Jenny Fijlstra.